بدهیهای ناشی از قرارداد بیمه
بدهیهای ناشی از قرارداد بیمه عمر
بدهیهای مرتبط با بیمه عمر هنگامی شناسایی میشوند که قراردادهای مربوط آغاز و حق بیمه ها مطالبه شود. بدهیهای مورد نظر با استفاده از روش حق بیمه خالص اندازه گیری میشوند. بدهی به عنوان جمع کل ارزش تنزیل شده منافع آتی مورد انتظار ،هزینه بررسی خسارتها و بیمه نامه ها ،اختیارها و تضمینهای بیمه گذار و درآمد حاصل از داراییهایی که پشتوانه این بدهیها هستند و به طور مستقیم به قرارداد مربوط میشوند،پس از کسر ارزش تنزیل شده حق بیمه های مورد انتظار که وجود آنها به منظور دستیابی به جریانهای خروجی نقدی آتی برمبنای مفروضات ارزیابی بکار گرفته شده الزامی است،تعیین میشود.
بدهی مورد نظر یابر مبنای مفروضات جاری و یا با استفاده از مفروضات زمان صدور قرارداد محاسبه میشود،که در هر یک از این دو حالت به طور کلی یک حاشیه بابت ریسک و انحراف نامطلوب در نظر گرفته میشود. میتوان یک ذخیره جداگانه را بابت افزایش امید به زندگی در اندازه گیری بدهی در نظر گرفت.به علاوه ،بدهی مربوط به قراردادهای بیمه عمر از یک ذخیره بابت حق بیمه های عاید نشده و کسری حق بیمه و همچنین بابت خسارتهای در جریان تشکیل میشود که شامل برآوردی از خسارتهای تحمل شده ای که تاکنون به گروه گزارش نشده است نیز میشود.
تعدیلات رخ داده در بدهیهای رخ داده در بدهیها در هریک ازتاریخهای گزارشگری ،در صورت سود یا زیان و تحت عنوان ناخالص تغییرات در بدهیهای قرارداد ثبت میشود. سود حاصل از حاشیه های در نظر گرفته شده بابت انحرافهای نامطلوب در قراردادهای پوشش بدهی ،طی عمر قرارداد در صورت سود یازیان شناسایی میشود،در حالی که زیان مربوط ،طی نخستین سال از قراردا پوشش بدهی به صورت کامل در صورت سود یا زیان شناسایی میشود .در صورت انقضاء فسخ یا ابطال قرارداد،بدهی مربوط قطع شناخت میشود.
درهریک از تاریخهای گزارشگری ،کفایت بیمه عمر شناسایی شده ،با استفاده از آزمون کفایت بدهی فعلی مورد ارزیابی قرار میگیرد . به منظور اجرای آزمون کفایت ،بهترین برآوردهای جاری از جریانهای نقدی آتی از قرارداد ،شامل جریانهای نقدی مربوط به هزینه های مدیریت خسارتها و بیمه نامه ها،اختیارات و تضمینهای مربوط به بیمه گذار ،همچنین درآمد سرمایه گذاری حاصل از داراییهایی که پشتوانه بدهیهای مورد نظر هستند ،مورد استفاده قرار میگیرد . در این راستا از روشهای ارزیابی مختلفی نظیر جریانهای نقدی تنزیل شده، مدلهای قیمت گذاری اختیار معامله و مدل سازی تصادفی استفاده میشود.
سطوح تجمیع و سطح احتیاط بکار گرفته شده در این آزمون با الزامات مندرج در آیین نامه های مربوط مطابقت دارد. در صورتی که آزمون مورد نظر شامل تنزیل جریانهای مقدی نیز شود ،نرخ بهرهبکار گرفته شده را میتوان برمبنای انتظارات احتیاطی مدیریت از نرخهای فعلی بهره در بازار تجویز کرد.
هرگونه عدم کفایت در ابتدا با کاستن ارزش فعلی فعالیت تجاری تحصیل شده موجود و مخارج تحصیل انتقالی و متعاقبا با ایجاد یک بدهی بیمه ای اضافی بابت زیان باقی مانده ،در صورت سود یا زیان ثبت میشود. در دوره های بعدی ،بدهی مربوط به یک بلوک از فعالیت تجاری که درآزمون کفایت رد شده است. برمبنای مفروضاتی که در زمان شناسایی زیان ایجاد شده است ،محاسبه میگردد. این مفروضات حاشیه به انحراف نامطلوب را در بر نمیگیرد .
طبق مقررات موجود،زیانهای کاهش ارزش که درنتیجه آزمون کفایت بدهی بدست آمده است،در صورت عدم وجود کاهش ارزش مورد نظر ،در سالهای آتی برگشت داده میشود.
