هزینه‌های اجرایی

هزینه‌های اجرایی: هزینه‌های اجرایی شامل بیمه، تعمیر و نگهداری و مالیات اموال متعلق به اموال استیجاری می‌باشد، این‌گونه هزینه‌ها در دوره‌ای که برای اجاره کننده تحقق می‌یابد، به عنوان هزینه دوره مالی در دفاتر ثبت می‌شود. پرداخت هزینه‌های اجرایی به چگونگی عقد قرارداد اجاره بین طرفین قرارداد بستگی دارد، از آن‌جا که تقریباً تمامی مزایای و مخاطرات مالکیت دارایی، در اجاره سرمایه‌ای از طرف مالک به اجاره کننده منتقل می‌شود، معمولاً اجاره کننده مسئول این‌گونه هزینه‌هاست، بنابر این اگر پرداخت هزینه‌های اجرایی توسط اجاره دهنده تعهد شود، آن بخش از هر پرداخت اجاره‌بها که نشانگر هزینه‌های اجرایی باشد، در محاسبه ارزش فعلی حداقل مبالغ پرداخت‌های اجاره، مستثنی می‌گردد، زیرا، آن بخش از پرداخت اجاره که نشانگر پرداخت‌های جبرانی هزینه‌های اجرایی توسط اجاره کننده باشد، توسط اجاره دهنده پرداخت شده، مابقی پرداخت‌ها نشانگر هزینه بهره و کاهش بدهی استیجاری است. به عبارت دیگر، حداقل مبالغ پرداخت‌ها شامل پرداخت اجاره به کسر (منهای) هزینه‌های اجرایی پرداختی توسط اجاره دهنده می‌باشد. اگر هزینه‌های اجرایی در قرارداد اجاره پیش‌بینی نشده باشد، اجاره کننده باید مبلغ هزینه‌های اجرایی را برآورد نموده، تا آن مبلغ در محاسبه ارزش فعلی مبالغ اجاره بهای پرداختی در طول مدت قرارداد از آن کسر شود.

در بسیاری موارد، پرداخت هزینه‌های اجرایی به طور مستقیم در قرارداد اجاره سرمایه‌ای توسط اجاره کننده پیش‌بینی می‌شود، مبلغ پرداخت‌های اجرایی در دوره‌ای که تحقق می‌یابد به عنوان هزینه، در دفاتر ثبت می‌شود، لازم به یادآوری است که هزینه‌های اجرایی در اجاره عملیاتی معمولاً به عهده اجاره دهنده می‌باشد.

n حسابداری اجاره سرمایه‌ای در دفاتر اجاره کننده

تحصیل دارایی از طریق اجاره سرمایه‌ای، در دفاتر اجاره کننده، در زمان شروع قرارداد، به حساب دارایی مربوط تحت عنوان «اموال استیجاری در اجاره سرمایه‌ای[1]» بدهکار و تعهدات مربوط به آن در یک حساب بدهی تحت عنوان «تعهد در اجاره سرمایه‌ای[2]» معادل ارزش فعلی حداقل مبالغ پرداخت‌های اجاره در طول مدت قرارداد به کسر هزینه‌های اجرایی یا ارزش بازار دارایی تحصیل شده هر کدام کمتر است، بستانکار می‌گردد. ارزش ثبت شده به عنوان دارایی استیجاری نمی‌تواند بیش از ارزش متعارف بازار باشد، در مواقعی که اجاره کننده اقساط اجاره سرمایه‌ای را می‌پردازد، بخشی از آن در بدهکار حساب هزینه بهره ( هزینه‌ مالی) و بخش دیگر آن در بدهکار حساب تعهدات در اجاره سرمایه‌ای ثبت می‌شود، برخی از حسابداران اموال استیجاری در اجاره سرمایه‌ای را که چون دارای موجودیّت عینی است، تحت عنوان اموال و ماشین‌آلات و تجهیزات و برخی دیگر با این استدلال که اموال استیجاری در پایان مدت قرارداد به اجاره دهنده برگشت داده خواهد شد، جزء دارایی نامشهود طبقه‌بندی می‌نمایند. دارایی مورد اجاره مانند سایر دارایی‌های استهلاک‌پذیر طبق رویه مربوط به دارایی‌های استیجاری به شرح زیر در دفاتر اجاره کننده و اجاره دهنده مستهلک می‌شوند:

[1]. Leased Property under Capital lease.

[2] . Obligations under Capital Lease.